ΜΙΚ ΤΖΑΚΣΟΝ: ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ

ΜΙΚ ΤΖΑΚΣΟΝ: ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ
Δεν έχω ιδέα, για το πώς λειτουργεί μια μηλιά. Η ήρεμη μηχανή κάτω από το φλοιό είναι πέραν της δικής μου αντίληψης. Αλλά, σαν τον κοινό θνητό, βρίσκω τη Φαντασία πάντα πρόθυμη να γεφυρώσει το χάσμα της Άγνοιας...

Οι ρίζες του δέντρου, σκέφτομαι, παίζουν μεγάλο ρόλο, καθώς καταφέρνουν με κάποιο τρόπο να απορροφούν τα πλούτη της γης. Φαντάζομαι αυτά τα πλούτη ν' ανεβαίνουν αργά τον κορμό και να χύνονται σε κάθε κλαδί. Χωρίς αμφιβολία ο ήλιος κι η βροχή έχουν επίσης κάποια ανάμιξη. Η ζεστασιά κι η υγρασία τους είναι σίγουρα ουσιώδεις για τη σύνθεση του δέντρου. Αλλά πώς τα πλούτη της γης, ο ήλιος κι η βροχή, συνδυάζονται, για να δημιουργήσουν ένα τέλειο άνθος και μετά ένα μικρό καρπό, το μήλο; Αυτό παραμένει ένα μυστήριο για μένα.

Εντοπίστε μια μηλιά στην περιοχή σας. Επισκεφτείτε την καθημερινά στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών. Προσέξτε πώς ο καρπός φουσκώνει αργά και παίρνει το σχήμα του μήλου. Δείτε το πως παίρνει σιγά σιγά μια ανάσα. Οι εβδομάδες περνάνε μέχρι που το αυξανόμενο βάρος τελικά αναγκάζει το φρούτο να πέσει. Θα το βρείτε στο έδαφος, έτοιμο για φάγωμα. Όλη αυτή η διαδικασία έχει μια τέλεια αξιοπιστία, έχει μια αρχή, μια μέση κι ένα τέλος. Αλλά, εγώ δεν είμαι ευχαριστημένος. Καθόλου! Είμαι εντελώς απορημένος. Πάρα πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Όπως για παράδειγμα, ποιος έμαθε στο δέντρο να εμφανίζει ξαφνικά τα μήλα; Κι από που προέρχεται η μυρωδιά του φρούτου;

Έχω στις εκτάσεις μου έναν από τους μεγαλύτερους δεντρόκηπους με οπωροφόρα σ' ολόκληρη την Αγγλία. Τα Μπράμλεϊ μου και τα Όραντζ Πίπιν παίρνουν βραβεία κι ασημένια κύπελλα. Κάθε χρόνο, καθώς το καλοκαίρι φτάνει με πόνο στο τέλος του, παρακολουθώ τα κάρα να βγαίνουν στο μονοπάτι. Οι ρόδες τους τρίζουν και λυγίζουν κάτω απ' το βάρος των καλαθιών. Καθένα απ' αυτά είναι γεμάτο μέχρι επάνω. Μερικές φορές στέκομαι στην πύλη του δεντρόκηπου και με ονειροπόλο βλέμμα τα κοιτάζω να τσουλάνε προς τα κάτω. Αργά ή γρήγορα ένα μήλο παίρνει μια τούμπα. Το μαζεύω. Αλλά και πάλι δεν μπορώ ν' αντιληφθώ πώς δημιουργήθηκε.

Ω! Τι υπέροχο να είσαι μια μηλιά, να ξέρεις ποια είναι η θέση σου στον κόσμο! Να 'σαι και σταθερός και παραγωγικός. Να ξέρεις τι κάνεις.