Διεθνής έκθεση βιβλίου της Φραγκφούρτης 2011-Εντυπώσεις

15 Οκτ.2011

Η έκθεση ξεκίνησε στις 12 Οκτωβρίου για τους εμπόρους και άλλους επαγγελματίες και άνοιξε τις πόρτες της στο κοινό το Σαββατοκύριακο 15-16 Οκτ. που μπορούν οι περισσότεροι εργαζόμενοι να την επισκεφτούν. Χιλιάδες συρρέουν σ’αυτήν για να δουν τις νέες εκδόσεις, τα νέα επιτεύγματα της τεχνολογίας –ψηφιακά βιβλία, ηλεκτρονικές συσκευές ανάγνωσης, βιβλία που ακούγονται κ.ά.-, να συμμετάσχουν σε κάποια από τις εκδηλώσεις και τις συζητήσεις, να γνωρίσουν από κοντά συγγραφείς, να αγοράσουν βιβλία, να πάρουν δωράκια και να απολαύσουν την οργάνωση που είναι άψογη. Το εισιτήριο δεν είναι φτηνό και τα χιλιόμετρα που χρειάζεται να διανύσει κανείς αν θέλει να δει αρκετές πτέρυγες, είναι πολλά. Η πιο επιτυχημένη πτέρυγα είναι αναμφισβήτητα αυτή της λογοτεχνίας για μεγάλους και παιδιά, εκεί η προσέλευση είναι πυκνή. Είναι γνωστό ότι οι Γερμανοί διαβάζουν πολύ. Παρέες νεανικές, με μαθητές, φοιτητές, αλλά και μεγαλύτεροι άνθρωποι, οικογένειες, κυρίες της μέσης ηλικίας με τις φίλες τους, εδώ βρίσκεις ό,τι θέλεις. Μέχρι και δυο βουδιστές μοναχούς πήρε το μάτι μου. Φυσικά και πολλά άτομα με αναπηρία, αφού η πρόσβαση είναι εύκολη για όλους. Στην πτέρυγα της νέας τεχνολογίας, απ’ευθείας σύνδεση με τις εγκαταστάσεις του CERN και επιστήμονες που παρουσιάζουν σε μεγάλη οθόνη το τι συμβαίνει εκεί. Διαλέξεις και απαντήσεις στις ερωτήσεις του κοινού σχετικά με αυτό το τεράστιο πείραμα. Μπορεί κανείς να παίξει επί τόπου σε διάφορους προσομοιωτές για να τα καταλάβει όλα καλύτερα.
Τιμώμενη χώρα της έκθεσης η Ισλανδία που εκτός από το κανονικό της περίπτερο, έχει στην διάθεσή της και μια τεράστια αίθουσα, σκοτεινή, στης οποίας τους τοίχους προβάλλονται βίντεο με Ισλανδούς συγγραφείς αλλά και με τοπία των ηφαιστείων, των θερμών πηγών, της παράξενης φύσης. Νοιώθεις σαν να βρίσκεσαι εκεί.
Σ’όλους τους χώρους της έκθεσης κυκλοφορούν νέοι άνθρωποι ντυμένοι με διάφορες στολές που παραπέμπουν σε παιδικά βιβλία όπως Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, Χάρρυ Πόττερ και άλλα. Προφανώς διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά και τα αναπαριστούν με θεατρικό τρόπο.
Μεταξύ των ξένων εκθετών είναι έντονη η παρουσία των Κινέζων, η ανερχόμενη δύναμη φαίνεται! Επίσης οι Κορεάτες, οι Ιάπωνες, οι Ινδοί, όλοι προσανατολισμένοι κυρίως προς τα τεχνολογικά εγχειρίδια και τις «ταμπλέτες», την καινούρια μόδα στους φορητούς υπολογιστές.
Το ελληνικό περίπτερο πολύ αξιοπρεπές και ευρύχωρο παρά την κρίση, με Καστανιώτη, Πατάκη, Άγρα, Μέλισσα και δυο τρεις ακόμα εκδότες. Αρκετά κοντά τους, αλλά μόνη της, σε ξεχωριστό κουβούκλιο, η κυρία Βέφα Αλεξιάδου πουλάει τα βιβλία της ανεξάρτητη σε δεύτερη και τρίτη γενιά Ελληνίδων μεταναστριών. Την θαυμάζω που επιμένει να κρατάει την επιχείρησή της σ’αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Ένα ελληνικό όνομα που ακούγεται πολύ στον χώρο του βιβλίου στην Γερμανία είναι του Πέτρου Μάρκαρη, ο οποίος, όντας γερμανομαθής και ο ίδιος, δίνει συχνά διαλέξεις σε διάφορες γερμανικές πόλεις. Τα αστυνομικά του τα βρίσκει κανείς σε όλα τα γερμανικά βιβλιοπωλεία.
Απέναντι απ’την ελληνική πτέρυγα, οι Τούρκοι κάνουν τεράστια καμπάνια διαφημίζοντας όχι μόνο τα βιβλία τους αλλά και τον τουρισμό τους και το εμπόριό τους. Χαρίζουν σε όλους ένα βαλιτσάκι ή μάλλον κάτι σαν κουτί με ρόδες από το Εμπορικό Ινστιτούτο της Κωνσταντινούπολης. Φυσικά οι Τούρκοι στην Γερμανία είναι πάρα πολλοί, έχουν ισχυρή παρουσία έτσι κι αλλοιώς. Κάπου αλλού παίρνει το μάτι μου ένα τούρκικο βιβλίο με την ιστορία του Καραγκιόζη.
Φωτογραφίες του Steve Jobs δεσπόζουν παντού, όχι μόνο στην αγγλόφωνη πτέρυγα (σημειωτέον ήταν η μόνη στην οποία μας έψαξαν για λόγους ασφαλείας, δεν ξέρω τι φοβούνταν) αλλά και σε άλλες, με βιογραφίες και σχετικά βιβλία. Του χρόνου θα τον έχουν ξεχάσει. Sic transit gloria mundi.
Στην έκθεση μπορεί κανείς να φάει σε διάφορα εστιατόρια, να πιεί τον καφέ του όπου θέλει και να απολαύσει το διάβασμα αφού σε κάθε γωνιά προσφέρονται στους επισκέπτες εφημερίδες και περιοδικά δωρεάν.
Αναρωτιόμαστε αν έβαζε κανείς όλ’αυτά τα βιβλία δίπλα-δίπλα μέχρι πού θα έφταναν; Μέχρι το Πεκίνο ίσως; Ή ακόμα πιο μακριά; Αναρωτιόμαστε πόσες ζωές θα χρειαζόταν κανείς για να διαβάσει όλ’αυτά τα βιβλία;
Και μ’αυτές τις σκέψεις φεύγουμε. Φεύγουμε ευχαριστημένοι, με πολλές εικόνες και εντυπώσεις, περνάμε από το κέντρο της φωτισμένης Φραγκφούρτης όπου λιγοστοί εναπομείναντες αγανακτισμένοι φωνάζουν ακόμα συνθήματα έξω από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο διεθνές σημερινό ραντεβού τους και όπου αρκετοί τουρίστες κάνουν την βόλτα τους στις ωραίες πλατείες και τα μαγαζιά κουβαλώντας τα βαριά «λάφυρά» τους από την έκθεση βιβλίου.